Kinderen die geboren zijn voor het geluk en lachend door het leven gaan, zondagskinderen noemen we ze dan. Alles komt vanzelf naar ze toe en het lijkt er vaak op of dat ze nergens moeite voor hoeven te doen.
Er ook mensen zoals ik, waar blijkbaar het geluk niet voor weg is gelegd en rollen van het ene drama in het andere. Waar de tegenslagen de hoofdrol spelen en ze de ene klap nog niet verwerkt hebben of de volgende staat alweer voor de deur.
Sommigen zeggen dan dat het allemaal oneerlijk verdeeld is, en dat voelt nog erger aan wanneer jou de pech altijd overkomt. Ik heb er dan ook vaak over gedacht of dat er niets iets meer achter zit dan alleen de stand van de sterren. Dit komt vooral bij me op wanneer ik bijvoorbeeld mijn broer zie die juist altijd geluk heeft. Dit is dus ook de reden waarom ik hierover schrijf. Mijn broer heeft namelijk ook zo´n mooi leventje waar alles precies op elkaar aansluit. Ik kon hem dan ook vaak wel van de map schrappen en er waren zelfs momenten waar ik hem echt haatte. Dat werd nog veel erger wanneer ik mezelf krom werkte om iets te kunnen bereiken of te kopen en het nooit wilde lukken.